Een stoere biker ?

Je broertjes en zusjes waren al overleden….jij was de laatste van het nest die nog in leven was.

Maar voor hoelang nog, een behoorlijke wond op je linkerdij en pas een paar dagen oud….hoe groot was jouw kans.
In overleg met kliniek stapte ik op de motor om een sonde te halen, onderweg kijken een hoop mensen je na….een stoere biker in sommige ogen, geen idee dat ik pad ben voor een klein frummeltje van net een paar dagen oud.
Bij de kliniek word uitgelegd hoe het werkt en hoe ik de sonde moet inbrengen, met uiteraard de risico’s.
Als de sonde haar luchtpijp in gaat dan verdrinkt zij dus ik moet er zeker van zijn dat ik via haar slokdarm zit.
Thuis aangekomen meteen aan de slag, haar eten afmeten….opwarmen…
En dan de sonde afmeten….ik leg de sonde over haar kleine lichaampje en zet met een balpen een klein streepje tot hoe ver de sonde naar binnen zou moeten gaan.
En dan is het zover dat je het ook daadwerkelijk moet doen…theorie is een, maar in praktijk word het toch een heel ander verhaal.
Ik heb geen idee hoe of wat mensen denken over mij maar ik ben niet zo een held als veel mensen denken…
Het zweet breekt mij uit en mijn maag begint de eerste krampen te vertonen…..voorzichtig doe ik haar kleine bekje open en duw het slangetje naar binnen.
Theoretisch zou ze het slangetje naar binnen moeten slikken maar dat gebeurt natuurlijk in praktijk niet….dus duw ik het voorzichtig met mijn grote vingers naar binnen……tot het streepje..
En nu komt het erop aan, het spuitje met eten aan het slangetje en nu heel voorzichtig….kleine beetjes, en vooral opletten dat ze niet begint te hoesten want dat zou inhouden dat ik in haar luchtpijp zit….
Het spuitje is leeg….pfffff….voorzichtig trek ik het slangetje eruit en het lijkt alsof er een hele last van mijn schouders valt…
En als je dan denkt dat je het ergste achter de rug hebt….dan kom je jezelf s’nachts wel tegen..
Het is diep in de nacht en iedereen ligt in diepe slaap wanneer mijn wekker afgaat..versuft schrik ik op en zet de wekker uit…
Ik slof nog versuft naar de keuken en zet een beetje eten in de magnetron, als de piep gaat haal ik het eruit en voel op de binnenzijde van mijn pols of het niet te warm is..
Ik leg alles klaar op de salontafel in de kamer.
Ik pak Daisy Mae voorzichtig op en leg haar op een dekentje op mijn schoot…
Voorzichtig open ik haar bekje en schuif het slangetje naar binnen, als ik het overdag al een opgave vond dan word het s’nachts niet beter…..nog versuft van de slaap word het nog moeilijker mij te concentreren…mijn maag trekt alweer bij elkaar en ik word misselijk…
Misselijk van het idee dat ik haar kan verdrinken……weer werkt ze niet mee en slikt helemaal niets naar binnen, dus weer met een beetje kracht het slangetje naar binnen duwen…als je dan versuft het streepje kwijt bent dan word dat een heel gedoe….ben ik er al voorbij of ??…
Het zweet breekt mij uit…..als dan het streepje zichtbaar is dan is dat een hele opluchting..
Het spuitje en dan weer voorzichtig kleine beetjes….en dan blijft het spuitje vastzitten….een klein beetje meer kracht, om dan ineens een stukje door te schieten….pfff…ik let op wat Daisy Mae doet….oke, alles lijkt in orde…..voorzichtig ga ik weer verder tot het spuitje leeg is.
Voorzichtig haal ik het slangetje eruit en pak een bakje met wat vochtige watjes, ik wrijf haar zachtjes met het watje over haar buik tot ze plast en uiteindelijk poept..
Als je het al poep mag noemen.
Ik leg haar weer lekker warm onder de warmte lamp en ruim alles op…
Zet mijn wekker 2 uur verder en ga weer liggen om dan 2 uur later weer wakker te schrikken en alles weer opnieuw te doen…
24 uur per dag, 7 dagen in de week…..en dat voor een paar weken lang..
En dan zijn er nog mensen die niet begrijpen hoe groot je band met sommige honden kan zijn.
En dat er meer is dan het stoere uiterlijk van een biker, ook voor ons is niet alles gewoon.
Ook wij staan soms met het zweet in onze handen, dingen doen die ons niet gewoon zijn maar toch moeten doen omdat er gewoon geen andere keuze is..
Na mij weer behoorlijk bloot te hebben gegeven gaan wij weer verder….
Vandaag 2 kanjers naar hun adoptanten brengen en morgen heeft Amber een probleemhond..dus weer een druk weekeinde om de stoere onverschrokken biker uit te hangen..😎