One man, and his horses ( update paardenopvang )

Vandaag zijn wij naar de de ‘paardenopvang’ (zie eerdere berichten erover op onze website) gereden om het ingezamelde paardenvoer te brengen. Na een lange rit in een prachtige bosrijke en heuvelachtige omgeving kwamen wij via een klein smal bospad aan.. links van ons een gigantisch onbewoond huis met rondom grote stukken grond en iets daarvoor langs het bospad gelegen een klein huisje waar Francois al naar ons stond te zwaaien. Francois die wij enkele weken geleden via internet hebben leren kennen omdat hij ons was opgevallen door zijn actie waarmee hij uitgemergelde en zieke paarden had gered van een zeer slecht persoon. Hartelijk werden wij  begroet door Francois (en later ook zijn vrouw) en de 2 aanwezige honden en namen wij plaats aan tafel in de keuken.

Eenmaal aan tafel begon Francois aan zijn verhaal. Een heftig verhaal.. Francois..zoals hij zelf al vertelde.. niet de jongste meer.. vertelde dat hij samen met zijn vrouw, 2 honden en 10 Katten al tien jaar in dit huisje woont. Een heel klein 2 kamer huisje.. de ene ruimte is de keuken en in de ander ruimte is de ‘woonkamer’ slaapkamer en wat er overblijft ruimte. Helaas moeten zijn vrouw en hij uit het huis weg omdat het midden in de kamer lekt. Francois verteld hoe de paarden (totaal 21) werden aangetroffen, hoe hij door een bewoner werd bedreigd met een geweer, en hoe ..toen hij eindelijk de paarden mocht hebben..de eigenaar het prikkeldraad had doorgeknipt zodat de paarden konden ontsnappen en deze door de straten liepen.. Francois vertelde ook dat hij meerdere malen met iemand in een truck getracht had de paarden te vangen maar de paarden waren zo wild en bang dat zij meerdere pogingen nodig hadden om alle paarden te kunnen vangen. Er waren ook 2 paarden niet te benaderen en die zijn door een Dierenarts op afstand met een verdovingsgeweer verdoofd..Eveneens kregen wij te horen dat er een tijdelijk weiland ter beschikking was voor de paarden, waarop Francois en een betaald persoon samen met hem in 2 dagen tijd de omheining hadden geplaatst zodat de paarden veilig konden zijn.. helaas mocht er niets gebouwd worden op het weiland en moesten de paarden voor de winter een beter onderkomen hebben met een stal. De paarden kregen de medische zorg.. enkele paarden overleefden het niet..oa een trekpaard dat 500 kg onder zijn gewicht zat. De andere paarden waren verwaarloosd, mishandeld en meer.. de meeste 150 kg te licht. Maar het is gelukt..de paarden knapten op, kwamen aan in gewicht en enkel werden zelfs geadopteerd.  Ook kregen wij te horen hoe moeilijk het was om hulp te krijgen op welk gebied dan ook. Nadat Francois uitverteld was liepen wij naar de paarden. Een paard had al een winter onderkomen en er bleken inmiddels een aantal geadopteerd te zijn en nu waren er nog 3 paarden over waarvan een oudje van 31 jaar. Francois sprak met liefde over de paarden maar ook zijn zorg van de afgelopen maanden over de aankomende winter. Tevens vertelde hij opgelucht dat er voor deze 3 paarden een winter onderkomen gevonden was op een tig kilometer verderop en dat ze deze middag of de volgende dag daar naar toe konden verhuizen het was afwachten op nieuws over het transport.

Aangekomen bij het weiland werd duidelijk waarom de paarden daar niet konden blijven.. er was een stukje groen gras maar verder was er niet veel meer en idd geen plek om te schuilen. De paarden hebben wij wortels mogen voeren en Francois zei dat de baas van de kudde een beetje te goed eten had gekregen en wat stevig was.. deze dame liet met regelmaat zien dat zij de baas van het stel was. De andere paarden lieten zich rustig aanhalen en ze zien er goed uit. Francois en zijn vrouw hadden goed werk verricht.

Terug bij de auto lieten wij de zakken voer zien en het was duidelijk te zien dat ze blij waren met onze en jullie hulp. Wij zouden naar het andere paard rijden en tevens het nieuwe winter onderkomen mogen zien. Na een pittig stuk rijden (Francois mag dan zeggen dat hij niet meer de jongste is maar aan zijn rijstijl over de smalle wegen is dat niet te merken.. 🙂). Aangekomen.. werden eerst de zakken voer uitgeladen, en het was ons al opgevallen dat Francois onder het praten met regelmaat naar adem hapte.maar dat weerhield hem niet om met de zware zakken te slepen. Wij kregen binnen en buiten een rondleiding langs de kittens, konijnen, paarden, ezeltje, schapen, geiten, bokjes en paarden en ook het paard dat eerder erheen gebracht was kregen wij te zien.. Het was duidelijk.. Francois zijn grootste zorg was opgelost.. de paarden krijgen het hier goed.

Toen wij buiten stonden was er een kort gesprek met Beatrice zijn vrouw. Beatrice vertelde dat zij zo blij waren dat de paarden in de winter warm en droog stonden, dat Francois het meeste werk aan de paarden verrichte, en dat Francois niet meer de jongste is maar ook moe..en ziek.. Francois blijkt (oa..de rest houden wij voor ons)hij heeft onder andere een longontsteking en zou op bed en misschien zelfs in een ziekenhuis moeten liggen. Francois er naderhand op aansprekend dat hij dat had moeten zeggen en dat hij niet met de zakken voer had moeten staan sjouwen gaf een antwoord die alleen een dierenliefhebber kan geven. Ik ben dit begonnen met ze en ik eindig dit met ze.. Mijn paarden moeten eerst veilig zijn..

Francois zijn paarden kunnen indien nodig na de winter blijven bij hun nieuwe onderkomen maar wij weten dat hij het liefste ziet dat de paarden nog geadopteerd worden een geweldig leven hebben zoals het hoort. Maar tot zover.. ze zijn veilig nu.

Dankzij Francois en Beatrice.

Francois en Beatrice kunnen nog steeds paardenvoer (biks/muesli) gebruiken als ook paardendekens.

Wilt u na het lezen van dit verhaal helpen dan kan dat via een donatie.

Hieronder een reactie van Francois na onze komst;

Dank U voor alles aan alle !  Ongelooflijk !  Hollanders zijn honderde kilometers gereden om hulp voor de paarden te geven … De Waalse bewoners zouden voorbeeld moeten nemen !  Nooït zullen wij BIKERS FOR ANIMALS genoeg bedanken !

Bedrag