Onze nieuwe aanwinst, een Australian Cattledog teefje van 4 jaar….en zoals wij ze vaak krijgen….
Kruipt zij van angst over de grond..
Vol vertrouwen ga je dan aan de slag, met alle geduld die je kan opbrengen en heel veel liefde probeer je haar vertrouwen te winnen en haar laten zien dat ze veilig buiten kan lopen.
In de verte zie je een man met zijn hond staan, een confrontatie is niet iets waar je de eerste dag op zit te wachten…
Dus keer je om en loop je de andere kant op, bij het omkijken zie je die bekende blik…
De man bekijkt jou…..en vooral het gedrag van Maya heel nauwkeurig…
Een stukje verderop komt de volgende hondenliefhebber er al aan……zo rustig mogelijk loop je langs de man met zijn hond….en beloond Maya dat ze het zo goed doet…..en dan weer die blik..
De man kijkt naar Maya…en in plaats dat hij groet, wat hij normaal doet….geeft hij die blik..
En ook vandaag weer, diverse mensen die je de bekende blik geven…
Met Frits was er uiteindelijk 1 man die mij durfde aan te spreken…..en man wat had hij zich vergist…..toen hij de waarheid hoorde stond het schaamrood hem op zijn kaken..
En ik vraag mij af hoe lang het deze keer gaat duren dat er iemand iets gaat zeggen, of misschien zelfs de dierenpolitie gaat bellen…
Hun blikken spreken al boekdelen, niet dat het mij iets uitmaakt….ik ben bezig voor mijn honden en niet om wat mensen van mij denken..
Maar je ziet ze wel…die blikken van vooroordelen….die blikken die je beschuldigen van iets waar je jezelf juist tegen inzet..
Misschien moeten mensen niet gelijk oordelen….zie je mij met een angstige hond lopen ( ik ben makkelijk herkenbaar ) denk dan eens na voordat je oordeelt, spreek mij gerust aan, misschien kun je mijn werk dan waarderen in plaats van veroordelen 😉
