Dood door onmacht.

Je kent die berichten wel, dode hond gevonden….dood door verdrinking, dood door geweld..

En het lijkt wel steeds erger te worden, en naast alle woede, verdriet…voel je ook schuld.

Wij krijgen met regelmaat de vraag of wij een hond willen overnemen…..en 9 van de 10 keer gaat het om een stafford, pitbull of in ieder geval die richting op.

Door ruimte gebrek moeten wij deze mensen teleurstellen, ik weet dat wanneer wij meer ruimte zouden hebben….er uiteindelijk misschien ook niet veel veranderd want ook dan raak je een keer vol….

Maar dan toch…..je zou het verschil kunnen maken voor in ieder geval een paar honden..

Misschien net het verschil voor die Mechelse herder in het water…de stafford die aan een boom vastgebonden zat.

Vorig jaar ging er ook al een bericht rond over een stafford die aan een paal gebonden zat, uiteindelijk werd duidelijk dat de jongen van wie de hond was overal was geweest of ze alsjeblieft zijn hond wilden aannemen en dan uiteindelijk toen hij zich geen raad meer wist, zijn hond aan een paal heeft vastgebonden in de hoop dat hij dan toch ergens werd opgevangen.

 

Je zou denken dat het in nederland goed geregeld is, je brengt je hond naar het asiel…betaald afstandgeld, in sommige gevallen rond de 90 euro….en klaar…..toch ?

Ja, maar niet met staffords of soortgelijke honden.

De asiels weten zich geen raad met deze honden en je raakt ze aan de straatstenen niet kwijt.

En dan maakt de overheid ook nog een HR lijst, waardoor deze honden helemaal kansloos zijn.

En dan….wanneer je geen kant op kan…..ja, wat dan?

Stichtingen die ze niet willen, groepen op Facebook die ze weigeren….

Dan krijg je deze taferelen, het is niet goed te praten…deze vorm van dierenleed is onacceptabel….maar ergens zijn wij allemaal verantwoordelijk voor dit leed.