Een nachtmerrie

Ik denk toch wel een nachtmerrie voor iedere hondeneigenaar…..wanneer je ouder word, dan komt er een moment dat je geen hond meer neemt…uit angst dat jouw hond jou gaat overleven.

Hoe vaak zie je ze niet verschijnen op bijvoorbeeld Facebook, wegens overlijden van mijn moeder…vader…zus…vriendin…een goed huisje gezocht…

En dan een oud hondje die jaren bij een baasje nu moet worden gedumpt, want de nabestaanden hebben al een hondje…zijn allergie’s of hebben gewoon geen ruimte….waar het op neerkomt is dat jij bent overleden en jouw trouwe hondje nu ergens gedumpt moet worden…het hondje wat jaren jouw trouwe maatje was..

Dat probeer je dan te voorkomen om op oudere leeftijd geen hondje meer te nemen, of in ieder geval geen jong hondje…

Maar nu ben je nog niet zo oud….je hebt al jaren een hondje….en dan de nadruk op hondje…klein, handzaam en eigenlijk niemand tot last..en dan word je ineens opgenomen in het ziekenhuis.

Familie en nabestaanden vermoedden dat je er niet meer uitkomt…je zat al in een verzorgingstehuis…..en daar zit nu jouw hondje alleen…nog niets om je zorgen om te maken toch ?…

Of ben ik nou heel naïef om te denken dat daar iemand even voor het hondje zorgt….

Dan lig je daar in het ziekenhuis…te wachten tot de tijd daar is…en dan hoor je dat jouw hondje, die al 17 jaar jouw kleine vriendje is….dat deze door een medewerker naar het asiel is gebracht…serieus ?

Een hondje van 17 jaar oud naar het asiel?

Gelukkig zijn er ook nog mensen die zich het leed wel aantrekken en halen haar snel weer uit het asiel op….maar ja….wat dan?

Zo een verzorgingstehuis zit niet op achtergelaten hondjes te wachten….ik denk dat een hoop van deze huizen ook het belang niet zien van deze hondjes…

In overleg word jouw hondje afgestaan aan een stichting……maar dan…..wat waarschijnlijk niemand verwachte…je komt weer uit het ziekenhuis…..

Niemand die thuis op je wacht…je kleine vriendje is weg…

Geen idee of je jezelf zoiets kan voorstellen als je geen hond hebt of niet van honden houdt…maar ik weet zeker dat menig hondeneigenaar al een knoop in zijn maag voelt..

In dit geval zit het hondje bij ons….en heeft het baasje ook contact met ons…

En er komt een weerzien….al is het maar voor die laatste knuffel…het laatste keertje elkaar weer zien…de kans krijgen om echt afscheid te nemen…

Bikers for animals….de naam zegt het al….wij staan voor de dieren en doen alles wat in onze macht ligt voor de dieren….maar ook voor deze vrouw zijn wij er….misschien dat ooit…wanneer ons moment daar is….er ook voor ons iemand is…

Hoe dan ook..dat weerzien gaat er komen, dat beloven wij 😉