Een ontevreden adoptant…ja dat kan toch ?
Tussen alle tevreden adoptanten kan je er altijd een keer een tussen hebben die ontevreden is, en deze heeft daarom dan ook een verhaaltje geschreven op Facebook met de dringende vraag om zoveel mogelijk te delen….nou dat doen wij dan toch?
Het verschil bij onze deel actie is alleen dat wij er toelichting bij geven…….wat het hele verhaal nou net even anders laat klinken.
Ze schrijft over een stichting in Lelystad die honden red uit de broodfok…ja uiteraard zijn wij dat, want wij zijn de enige in Lelystad..
Ze heeft echter geen hond bij ons gekocht maar geadopteerd…en daar zit ook nog een apart verhaaltje aan.
Ik kwam de mevrouw met enige regelmaat tegen bij ons langs het kanaal met een oppas hondje, wij raakten in gesprek en ik vond het een leuke dame om mee te praten.
Op een gegeven moment kom ik haar tegen en was zij heel verdrietig, het oppas hondje was overleden….je kon ook echt zien dat zij er verdriet van had.
Later kom ik haar nogmaals tegen en toen stond ze er een beetje zielig bij en huilde dat ze het hondje zo miste.
Een paar dagen later vraagt ze aan mij wie die mooie hond op onze website is…..ja, dat was mooie Sora.
Mevrouw was helemaal verliefd en ik vond dat Sora zeker bij haar paste, hij was heel relaxed en kon heerlijk wandelen.
Eigenlijk zou Sora bij ons blijven maar omdat ik medelijden had met de vrouw en wel het idee had dat zij goed voor hem zou zorgen sprak met haar af om kennis te maken, ik pakte alle benodigde papieren en zag dat Sora nog een inenting moest hebben.
Sora was namelijk eerder gecastreerd en had een gebitsanering gehad, het advies van onze dierenarts Paul was om de inenting later te geven omdat het anders teveel zou zijn voor Sora.
Dus sprak ik met de mevrouw af om Sora bij haar langs te brengen nadat ik hem heb laten inenten.
Nou gelukkig zijn wij het over dit stukje dan eens.
Maar ja…hier word het toch een ander verhaal…
Mevrouw staat een paar weken later bij ons voor de deur…kijk Beer doet raar…ja ik weet het.🙄..ze veranderde Sora zijn naam in Beer …maar goed.
Beer doet raar…Sora stond inderdaad te bibberen en was zeker zichzelf niet…bij de vraag wat ze moest doen, antwoorde ik en mijn vrouw eigenlijk gelijktijdig dat ze naar de dierenarts moest gaan.
Later op de dag stond ze er weer..ze was naar Dronten geweest en Sora was bij haar thuis gevallen vertelde ze nu en had zich blijkbaar pijn gedaan aan zijn rug.
Ze had pijnstillers en antibiotica meegekregen…de antibiotica was omdat Sora waarschijnlijk een blaasontsteking had omdat ze hem te lang buiten in de tuin liet zitten..maar mevrouw was een beetje anti medicijnen en vroeg wat ze moest doen…ja geven natuurlijk zoals de dierenarts had voorgeschreven….na een beetje aandringen beloofde zij de medicijnen te geven……ja ergens moest er bij ons al een lampje gaan branden maar goed….ik had met de vrouw te doen en met Sora was zij weer helemaal gelukkig.
Een paar dagen later was ze helemaal blij want Sora knapte weer helemaal op.
Dan gaan we verder met het verhaal….tja als zij naar Dronten gaat en wij vaste klant in Ermelo…dan is het niet zo vreemd dat ze in Dronten Sora niet kennen….toch?
“Door hele nare omstandigheden is het dier er in geslaagd het huis uit te glippen..”
Nou laat ik beginnen dat het dier een naam heeft…namelijk Sora en hij is het huis uit geglipt…ja…maar dit was al de tweede keer.
En dat schrijft mevrouw er natuurlijk niet bij…
De eerste keer was er een oppas in huis bij mevrouw…die weg moest vanwege die nare omstandigheden en deze oppas had in de deur opening staan te roken volgens de mevrouw en zo was Sora ontsnapt…dat ze er pas uren later achter kwam dat hij weg was daar spreekt zij niet over..
En dat wij met behulp van een zeer vriendelijke dame hem weer terug hebben gevonden…
En dan gaan wij even verder…Sora ontsnapte binnen een week weer…en exact op dezelfde manier !…en volgens ons ook bij hetzelfde persoon….weer omdat de deur open stond.
ik kreeg om 3 uur s’nachts berichtjes dat hij weer ontsnapt was.
Ik las dit bericht pas om 6 uur s’ochtends en ben na het honden uitlaten meteen gaan zoeken, ik heb die dag vanaf 7 uur s’ochtends tot eind van de dag de hele wijk uitgekamt.
Ik heb mevrouw overigens niet gezien want die kon niet zoeken ivm de nare omstandigheden.
S’avonds zijn wij met 6 man en een speurhond wezen zoeken en ook toen was mevrouw gewoon thuis, deze had bezoek van een jongeman die pakjes rond brengt in de wijk…bij ons bekend als een koerier die wiet rondbrengt maar daar mag je geen conclusies uit trekken word er gezegt.
via de Whatsapp kreeg ik een tip…een filmpje van Sora, hij liep op de Torenvalkweg in die ochtend.
Ik stuurde mevrouw meteen een berichtje..
Zoals je kunt zien vertel ik dat ik die morgen verder ga zoeken waarop zij antwoord “ik ook in het bos”
Ik ben die ochtend vroeg vertrokken en heb de hele Torenvalkweg afgezocht…ik ben diverse malen uitgestapt en heb heel hard op mijn hondenfluitje gefloten en Sora geroepen.
Ik heb diverse houthakkers aangesproken die daar aan het werk waren en ben uiteindelijk bij de Oostvaardersplassen het kantoor van Staatsbosbeheer binnengelopen met de vraag of zij iets hadden gehoord of gezien.
Ik kreeg van een boswachter een tip…er was op de Torenvalkweg inderdaad een hond gezien maar hij kreeg van de vrachtwagenchauffeurs ook meldingen over een vos..
Er zouden diverse malen vrachtwagens hebben stil gestaan omdat er een hond op de weg zou staan, die na veel toeteren aan de kant ging.
Er zou een hond of vos in de sloot nu liggen….
geloof me…je maag..je keel…alles knijpt in elkaar…mijn grootste nachtmerrie ?
Ik ben naar de beschreven locatie gegaan en kon niets vinden…in de verte kwam er een vrachtwagen aan..ik ging midden op de weg staan en hield de vrachtwagen staande..
Ik sprak de chauffeur aan en deze vertelde mij dat ik een stukje terug moest..
Ik liep in de richting waar de chauffeur zei…en daar zag ik inderdaad iets liggen…ik liep steeds sneller door de sloot……tot ik uiteindelijk bij Sora was….met trillende handen tilde ik hem uit het water….ik kan niet beschrijven hoe ik mij voelde…en nu nog trekt mijn maag bij elkaar…ik liep terug naar de auto en er kwam een man mij tegemoet lopen….later keek ik om en zag de man bij Sora…” blijf met je poten van mijn hond af schreeuwde ik “…
Ik stapte in de auto en reed als een speer naar Sora…ik legde hem voorzichtig achterin in een deken…ik kon niet eens meer fatsoenlijk uit mijn woorden komen toen ik Amber belde met het slechte nieuws..
Thuis gekomen ging Amber naar de vrouw haar huis…ik was zo kwaad….dit was zo oneerlijk, dit had Sora niet verdiend…dit had nooit nodig geweest !!
Ik stuurde haar een foto van Sora zijn lijk en schreef erbij dat ik haar nooit meer wilde zien.
Amber is ondertussen bij de vrouw haar huis en klopt op de deur…niets…na nog een paar keer aanbellen en kloppen beweegt het gordijntje..
De vrouw kijkt geirriteerd en Amber vraagt of ze de deur wil open doen…blijkbaar was dat een probleem dus Amber verteld dat Sora dood is en dat ze de vrouw nooit meer wil zien, waarop de vrouw haar vuist opheft….Amber ondertussen witheet zegt dat ze dan maar even naar buiten moet komen.
De vrouw steekt haar middelvinger op……ja fout …..Amber gaat door het lint en maakt haar uit voor hondenmoordenaar, de vrouw zegt de politie te bellen…
En dan krijg ik dit via Messenger…een half uur nadat ik Sora dood gevonden heb in een sloot.
Laat ik met een ding heel duidelijk zijn…..dat wij fout waren dat geef ik volmondig toe…wij hadden Sora na de eerste ontsnapping nooit terug moeten geven, dat is onze enigste fout geweest.
En wanneer je mij….nadat ik Sora heb gevonden….iets wat godzijdank mijn kinderen bespaard is gebleven….mij zulke berichtjes stuurt, mij bedreigd ?
Dan kies je net even de verkeerde persoon !
Jij wil jouw verhaaltje gedeeld hebben ?….nou dat gaan wij doen !!
Ik heb jouw naam nog steeds niet genoemd…dus ik houd mij nog in….
IK VERTROUWDE JOU IETS TOE WAT MIJ HEEL DIERBAAR WAS !!
WEET HEEL GOED WAAR JE AAN BEGINT, WANT IK BRAND JE AF TOT AAN DE GROND !!
