Emoties

Ik doe dit nu vanaf 2010…en ja dan kom je nog wel wat tegen..

Dan krijg je reactie’s van mensen…

Als ik daar was dan had ik hem in elkaar geslagen.

Ik had de hele boel kort en klein geslagen.

Enz enz enz..

Ergens zijn dit soort reactie’s wel te begrijpen, mensen worden kwaad van het leed wat een hond is aangedaan…onbegrip voor de fokker en alles wat deze doet.

En ja, denk je dat ik niet een keer in mijn handen heb geknepen…tandenknarsend weg ben gelopen.

Stel je gaat uit je dak…en dan ?

De fokker waar je op dat moment bent…die laat jou er nooit meer in, honden kun je bij hem in de toekomst dan ook wel vergeten.

Wat als deze zelfde fokker word gebeld door een collega…zeg ik heb hier Bikers for animals….ken jij die?

Voordat je het weet word je daar ook het terrein afgestuurd en kun je daar het ook wel vergeten.

En geloof me…wangedrag gaat als een lopend vuurtje en voor je het weet kun je het overal vergeten.

En wie zijn er uiteindelijk de dupe ?….juist de honden.

Daarom gedragen wij ons altijd correct….stellen ons niet agressief op en maken ook nooit de herkomst van onze honden bekend.

Onze opzet is om dieren een tweede kans te bieden, voor onze afdeling in Lelystad zijn dat honden….oa uit grote fokkerijen…en daar richten wij ons dan ook op.

Met agressie en geweld maak je het wereldje niet groter…maar juist veel kleiner..