Ken je dat ?
Die uitspraken…ik begrijp uw frustratie, ik begrijp wat u doormaakt..
Van die ” goed bedoelde ” berichtjes..
Zoals bijna iedere volger van ons nu wel weet staat onze bus stil….al 4 weken.
De oorzaak ?….ik tast nog steeds in het duister.
Op een of andere manier is hulp een probleem, of garages reageren niet…of ze bieden nutteloze hulp aan.
Berichtjes zoals ” als je nu deze kant op kon komen ” of …” als je nu dichter in de buurt woonde “…leuk bedoeld maar je hebt er geen reet aan.
Maar goed…je bent in discussie met iemand die je wil helpen.
Je legt alles zo goed mogelijk uit en dan krijg je advies waar je niets aan hebt…totaal niet relevant is of een waar nog aardig wat sleutelwerk aan te pas komt.
De bus moet rijden..dat moet, dus ik wil er alles aan doen.
Krom van de pijn in je rug kruip je weer onder die bus.
Je armen willen niet meer, je ligt wakker van de pijn in je handen…maar je gaat door.
S’ochtends begin je al met de pijnstillers om maar in beweging te komen….maar je sleutelt door.
Tussendoor het nodige gezeur van bepaalde instantie’s…iets wat aan je vreet….maar je gaat door.
Ondertussen de zorg voor bijna 30 honden….en dan krijg je ook nog te horen dat een nieuw binnengekomen hond niet te redden is…je probeert je zo goed mogelijk te houden…
Gewoon doorgaan…oppakken en verder..
En dan krijg je op zo een moment de opmerking ” ik begrijp je frustratie ”
Is dat zo ?..begrijpt dit persoon het echt ?..
Thuis gekomen van zijn werk..heerlijk achterover op de bank…voeten op tafel…biertje erbij en misschien zijn trouwe hond naast hem…..en hij begrijpt mijn frustratie ?
Echt…sommige mensen zouden eens een weekje in onze schoenen moeten lopen….
