Bij mij ben je veilig, na lange tijd van aarzelen komt ze naar mij toegelopen om opgetild te worden en op schoot te liggen.
Zachtjes aai ik haar en fluister dat ze veilig is, geen puppy’s meer en niets moet.
Alleen maar genieten van haar vrijheid en het mooie weer….de zon die zij het grootste deel van haar leven nooit heeft kunnen voelen en zien.
Ik kijk om mij heen en zie de restanten….de produkten van de fokkerijen om mij heen liggen….wetende dat ze veilig zijn.
In gedachten bij hun die nog in de fokkerijen zitten….natuurlijk kan ik niet de hele wereld op mijn schouders nemen, maar er is meer mogelijk dan dit.
Voorlopig is Pink veilig….
