Waar was je nou ?

Ja dat mogen wij met regelmaat horen..
Van ons werk rust krijgen lijkt steeds moeilijker te worden.

Dag in, dag uit gaat het maar door….via de mail…de prive berichten van Facebook..
Een hond die in de tuin woont, een hond die geschopt word…paarden die broodmager zijn…een kat die ingesloten zit…en ga zo maar door.

Op de website staan onze contact gegevens, en zo ook een telefoonnummer voor Whats app…..en dat weten wij, ook via Whats app berichtjes komen de meldingen en vragen binnen.
Wij proberen zoveel mogelijk te ondernemen en vragen te beantwoorden, maar dat is niet altijd even makkelijk of mogelijk….wat ons door sommige mensen natuurlijk weer kwalijk word genomen..

Zelfs het rustige honden uitlaten word verstoord door mensen die hun hond verkeerd behandelen, aan riemen trekken….hun hond schoppen of slaan…
Zodra je het persoon ziet dan sta je weer op scherp….je houd het persoon scherp in de gaten….kijkt of je hem of haar op heterdaad kunt betrappen…als je binnenshuis bezig bent krijg je WA berichtjes dat bepaalde personen buiten lopen met hun hond, goed bedoelde berichtjes waar eigenlijk bij verwacht word dat je alles laat vallen en naar de uitlaatplek komt om het persoon te observeren…iets wat gewoon niet haalbaar is..
Maar of men daar begrip voor op kan brengen ?..

Wanneer wij 2 volle dagen op een hondenshow staan om de stichting te promoten…donatie’s proberen op te halen….dagen die echt vermoeiend zijn..
Daar word je dan aangesproken over het feit dat je op de hondenshow staat en niet bij de Oostvaarderplassen aanwezig bent…
Je vraagt jezelf soms wel af of mensen het echt wel begrijpen….ook maar enig idee hebben..

En wanneer je buiten alle drukt eindelijk eens tijd hebt om een stukje te rijden…ja zelfs op de motor….
Menig motorrijders toert door de bossen…de weilanden en geniet van alle rust en vrijheid..
Terwijl wij bij iedere schuur ons afvragen of er geen honden in verstopt zitten…je in de weilanden kijkt naar de staat van de dieren…je sommige plaatsnamen associeert met fokkers…..ja dan is daar zelfs de ontspanning ver te zoeken..

En dan….het enige moment….met je honden in het bos…
Telefoon uit…en niemand om je heen, alleen maar kijken naar je honden die genieten van hun vrijheid, onbezorgd door het bos rennen…
Daar moet je het mee doen….

Dus mochten wij wat langer nodig hebben om te reageren…of zijn wij eens niet bereikbaar..
Denk dan eens aan bovenstaande…😉