Ons Adoptiehondje
Wij hadden al 2 hondjes , Blue en Bo maar toen ik Boris zag bij Bikers for Animals was ik verkocht .
Hij was weggehaald bij een Broodfokker samen met nog wat andere hondjes en had een ingedeukt borstkastje .
Mijn man zag het eerst niet zitten omdat we al 2 hondjes hadden maar toen Boris geadopteerd was en na een aantal weken werd terug gebracht bij Bikers voor Animals liet ik elke dag zijn koppie op de foto zien thuis en Boris had een blik in zijn ogen waar ik me niet van los kon maken .
Dus wij met Blue en Bo naar Doggy en Amber, Boris stond daar met zijn rode zakdoekje wat me nu weer emotioneel maakt en met z’n vijfen gingen we naar huis .
Blue moest erg wennen want zij is de diva en was bang haar aandacht te moeten verdelen en het heeft zeker een half jaar geduurd eer ze wat van hem wilde weten .
De eerste nachten schaatste Ton de kamer door want Boris had last van zijn darmpjes en had waarschijnlijk Giardia wat ik al wist en Doggy wilde eerst wachten met de adoptie maar ik wilde hem meteen halen dus het was veel opruimen maar daar hielden we al rekening mee.
Ook at hij alles van straat op en nadat hij ruim twee jaar geleden ongeveer ziek werd is hij nagekeken , hij at niet meer en had het benauwd .
We hebben artsen afgelopen en kwamen bij een dierenkliniek terecht en hij heeft daar 10 dagen doorgebracht totdat ik ze smeekte dat ze hem een pil moest geven tegen longworm wat ze nog steeds niet gegeven hadden en vanaf die dag knapte hij op .
We zijn niet heel erg blij met de kliniek die al honderden euro s rekenden terwijl je net binnen stond en ze bar weinig deden met de info die ze hadden .
Het heeft ons ook heel wat verdriet gekost wat achteraf misschien niet nodig was omdat het waarschijnlijk inderdaad longworm was wat voornamelijk in het buitenland voorkomt en wij gaven altijd wormtabletten maar daar zat de longworm niet bij dus nu gebruiken we andere tabletten.
Ons hondenkind is een blij en lief hondje , hij is dol op kinderen en geeft kusjes aan onze konijnen Grace & Kelly .
Momenteel is hij 4 en we hopen hem nog heel lang bij ons te hebben .
Ondertussen is Bo er helaas niet meer , gelukkig is ze bijna 15 geworden en we missen haar nog steeds.
Dank jullie wel Doggy en Amber voor ons prachtige hondenkind , we hebben diep respect voor jullie die het beste met dieren voor hebbben en er alles voor doen !!
Liefs Ton en Conny Prins en natuurlijk Boris en Blue
