Hoe zou een mens verder moeten leven na 20 jaar vergezeld te zijn geweest met shiba’s?
Op deze vraag had ik niet zo direct een tevredenstellend antwoord klaar.
Het duurde dan ook niet lang dat ik, na het overlijden van mijn vorige shiba, tóch maar weer eens ging rondneuzen op internet of er ergens een Japans krulstaartje op een mandje wachtte.
Op shibalog zag ik dat een post van Sheba van de BFA geplaatst was en de daarbij getoonde foto en korte beschrijving van haar wekten mijn belangstelling.
Van de BFA had ik nog nooit gehoord, dus na het aanklikken van de link, kwam ik op hun website terecht, waar ik, buiten het verhaal over Sheba, verder ben gaan lezen.
En dat was de eerste kennismaking met een stichting waarvoor ik inmiddels diep respect heb gekregen voor hun onvoorwaardelijke liefde en inzet voor dieren die ze redden.
Ik heb de communicatie als heel prettig ervaren, geen vraag was te veel en antwoord werd snel gegeven.
Al met al heb ik Sheba 2 keer in Lelystad mogen bezoeken omdat ze er nog een tijd, door vertraging van de sterilisatie door loopsheid, zou zitten.
Daar kon ik met eigen ogen zien dat ze heel stabiel en relaxt was; ik vond haar enorm aandoenlijk en lief.
Een operatie vanwege baarmoederontsteking heeft het traject van herplaatsing versneld, waardoor ze half september mijn kant opkwam.
Haar entree hier was gelijk even alles droppen, dit tot grote verbazing van doggy.
Nooit iets in Lelystad in de woning gedeponeerd en bij mij was het gelijk bingo!
En dat voor een shiba die normaliter zo proper zijn als maar wat.
Ik heb het dan ook maar als “thuiskomen” geclassificeerd; daarna is ook niets meer binnenshuis gebeurd.
Ze is nu 10 dagen hier en voelt zich op haar gemak, binnen is ze heel rustig en buiten lekker beweeglijk.
Ze is de minst gecompliceerde shiba die ik ooit gehad of gekend heb, een hondje naar mijn hart.
We zullen vast beste maatjes worden, voor zover we dat nu al niet zijn ❤️
Mijn dank aan de goede zorgen en de enorme inzet van de BFA om honden zoals Sheba nog een mooie levensavond te bezorgen, chapeau!!
Dat jullie dromen om verder te kunnen groeien, uit mogen komen en dat jullie missie steeds meer mensen ervan bewust zal maken dat dieren onze metgezellen en vrienden in dit leven zijn.
Lieve groet, succes en een pootje van Sheba, omgedoopt tot Yoshiko, Japans voor “braaf meisje”, een naam die haar toekomt!
🥰
Sybil.
