Wij komen van alles tegen in de fokkerijen.
Vaak trieste gevallen die hun leven hebben doorgebracht onder erbarmelijke omstandigheden.
Maar deze keer was het wel heel erg triest…triest is nog zacht uitgedrukt maar ik kan er geen woorden voor vinden.
Wij kregen een seintje dat wij 3 teckels uit een fokkerij konden ophalen.
Je probeert niet de veroordelen of te oordelen, je komt voor de honden en dat is het voornaamste.
Ik krijg 3 teckels in mijn handen en zie de trieste blikken al in hun ogen, ik zet ze achterin de bus…pak de paspoorten aan en vertrek.
Onderweg pak ik de paspoorten en bekijk de gegevens.
De reu, 13 jaar oud en vol met demodex.
Teefje 12 jaar oud.
Het tweede teefje 11 jaar oud.
Dan vraag je jezelf af hoe lang hebben deze honden in de fokkerij doorgebracht, maar je kan er vanuit gaan dat dit hun hele leven is geweest.
Nu zijn er diverse fokkers die hun honden uitbuiten, maar hoe ver ga je als je honden op deze leeftijd nog in je fokkerij hebt zitten.
Serieus ?…teefjes van 11 en 12 jaar oud, die gebruik je nog om pups mee op de wereld te zetten?
Thuis bekijken wij de honden wat beter….
Erg schuchter maar er zit beweging in….eten is wel een probleem.
Wij bekijken de gebitten, tenslotte zijn gebitsproblemen een veel voorkomend probleem bij honden uit deze fokkerijen.
Ik hoop dat u een beetje sterke maag heeft.
Dat de honden niet willen eten is niet zo verwonderlijk, met deze gebitten valt bijna niet pijnloos te eten.
Hele delen van het gebit zijn gewoon verdwenen, hoektanden zijn er gewoon uitgevallen….want een tandarts komt er niet langs in deze fokkerij.
Jaren moesten deze honden pups voortbrengen zonder verzorging, jaren van pijn en misschien opluchting als er een ontstoken tand of kies uit was gevallen.
Wij maken veel mee maar deze fokker maakt het wel heel erg bont.
Voorlopig hebben deze teckels nog een lange weg te gaan en komen er nog heel wat dierenarts kosten.
Wij hopen dat u ons wil helpen met een kleine bijdrage.