Wij krijgen met enige regelmaat melding van verwaarlozing, honden die alleen opgesloten of buitengesloten zitten.
In de meeste gevallen heeft de melder al diverse pogingen gedaan, bij 144 of gemeente en dan zonder succes.
Ik kan mij ook voorstellen dat het mensen soms moedeloos van worden of zelfs de moed opgeven.
Doet dat laatste vooral niet !
Wij krijgen een melding via de Whatsapp over een hond die buiten in de tuin moet overleven en gezien het ras en de huidige temperaturen gaat dit de hond waarschijnlijk met de komende sneeuw fataal worden.
Wij vragen altijd bewijs maar deze melder stuurt er meteen foto’s bij….en bij het zien van de trieste blik van de hond ben ik verkocht.
Ik ga meteen bellen met een van onze connecties in de betreffende gemeente, deze geeft het door aan de verantwoordelijken zodat deze polshoogte kunnen nemen.
2 dagen gebeurt er niets tot frustratie van de melder, maar de derde dag komt er toch politie kijken.
Wederom gebeurt er niets….ik ga bellen met politie en eis dat er nu toch iets moet gebeuren, het is nu donderdag en in het weekeinde word er sneeuw verwacht…
Wederom niets, vrijdagmorgen bel ik weer en vertel dat wanneer er niets word ondernomen ik zelf het hek open breek en de hond weg haal.
Uiteraard is dit wel het laatste wat de politie wil dus beloven zij aktie te ondernemen.
Ik ben op weg van de dierenarts naar huis….en dan begint het te kriebelen….ik rijd door.
Bij het adres aangekomen is alles dicht, op geklop word er niet gereageerd.
Achter mij hoor ik een stem….ik denk dat wij voor hetzelfde komen..
Ik kijk om en zie een vriendelijk man…met dierenbescherming op zijn borst.
Hij identificeert zichzelf, inspecteur van het LID….ik stel mijzelf voor, of doe een poging maar de man zegt ” dat hoeft niet…ik weet wie jij bent “🙄
Samen gaan wij aan de achterzijde kijken…het hek zit niet op slot en wij kunnen doorlopen.
De tuin is zwaar vervuild en er ligt overal ontlasting..
Dan komt er uit een hoek een heel onderdanige hond naar ons toegekropen…ondanks alle viezigheid en ellende gaat het staartje hard heen en weer.
Wij maken foto’s en filmen de situatie als bewijsmateriaal en zijn het eens….de hond moet hier weg.
De inspecteur gaat bellen….ik wacht op wat er besloten word want wat er ook besloten word…de hond gaat daar weg.
De inspecteur is natuurlijk gebonden aan regels en wetten…,die wij op zo een moment aan onze laars lappen…de hond gaat weg, punt uit.
De inspecteur komt met een lach bij mij…hond word in beslag genomen en gaat mee..
Eind goed, al goed.
Nogmaals, wanneer u dierenleed constateert en u kan resultaat boeken bij 144 of bij politie.
Meld het ons of desnoods een andere stichting, kijk in uw omgeving naar een stichting die zich inzet voor het dierenwelzijn.
Wij….en natuurlijk ook andere stichtingen hebben vaak connecties…worden vaak ook serieus genomen door inspecteurs van het LID of politie..
Maar draai niet uw hoofd weg wanneer het niet lijkt te lukken..
Doe altijd melding 😉
