Lizzy was met een keizersnede bevallen maar al snel was het duidelijk dat er iets mis was.
Binnen 48 uur zagen wij de ene pup na de ander in onze handen sterven.
Daisy Mae, de zwakste bleef als laatste over.
In overleg met onze dierenarts begonnen wij met sonde voeding, iets wat om de 2 uur moest gebeuren.
Langzaam aan zagen wij haar groter en sterker worden.
Uiteindelijk is zij uitgegroeid tot een mooie teckelpup.
Omdat zij naar adoptanten in Belgie zou gaan moest zij een rabiës enting hebben en 3 weken langer blijven die wij gebruikte om haar extra te socialiseren….en daar hoort waterpret bij 😉
Ze geniet nu van een fijn leven bij adoptanten in Belgie waar ook onze Kalja een fijn huis heeft gevonden.